10 yaşındaki kızına şiddet uygulayan anne

• bu işler iyice saçmasapan yerlere gitmeye başladı. eline telefon alan adalet dağıtıyor maşallah.
  
  2 tane erkek evlat büyüttüm. bazen öyle şeyler yaşadım ki, başkasında görsem ağız burun dalarım ama başa gelince öyle olmuyor maalesef. dolayısıyla başı sonu belli olmayan bu kadar kısa görüntü ile kimseye ahkam kesemem. gerçekten kadın şiddet göstermiş de olabilir bilemiyorum ama bu video tek başına kanıt değil benim için. öncesini, sonrasını görmek lazım.
  
  onun dışında, kız çocuğu orada 1 travma yaşayacaksa, etrafında toplanıp bağıran çağıran insanlar yüzünden 10 misli yaşamıştır. bir çocuğa annesinin bağırması ya da tepki göstermesi başka, o kadar insanın annesinin üstüne çullanması başka. emin olun daha çok iz bırakmıştır.
• hem anneye hem çocuğa üzüldüm.
  çevrede bulunan insanlar çocuğa daha büyük hasar bıraktıklarının farkında değiller
• olayın kameraya çekilip internete yüklenmesi hatalı bir davranıştır. olayın öncesinde gerçekten bir dövme durumu var mı yok mu o kısmını bilmek imkan dışıdır. ancak gelin, kameraya yansımış kısım hakkında bir inceleme yapalım.
  
  olayın öncesini bilmemekle birlikte;
  
  10 yaşındaki çocuğunu yabancılara bırakıp alın götürün o zaman demesi,
  
  arkasını dönüp ciddi ciddi gitmesi,
  
  allah belanı versin lafını duyana kadar arkasına bakmadan yürümeye devam etmesi,
  
  döndüğü zaman kızının bileğini burkarak (bkz: videonun son anları) çekmeye çalışması,
  
  iyi bir anne olduğu izlenimi uyandırmıyor.
  
  çocuğuyla konuşurken sürekli tehditkar bir şekilde ve bağırarak konuşması da zaten bir psikolojik şiddet.
  
  daha da ötesi, sanki çocuğu değilmiş de sokakta bulduğu kedi yavrusuymuş gibi—üstelik de çocuğun da duyacağı şekilde—“alın siz bakın o zaman” demesi, çocukta çok derin travmalara sebep olabilecek, annesinin onu kolayca terk edebileceği düşüncesine kapılmasına yol açacak daha büyük bir psikolojik şiddet.
  
  orada yabancılar ile bırakma tehdidini lafta bırakmayıp, arkasını dönüp gitmesi, çocuğun arkasından gitmeye çalışmasına rağmen kadının geri dönüş yapmaması ayrı bir psikolojik şiddet.
  
  kendisini bu derece rahatlıkla bırakan ve arkasına dahi dönmeyen bir annenin, “allah belanı versin” sözü ile dönüp gelmesi; bir kötü söze karşılık olarak geldiğini ama kendisinin arkasından girmesine rağmen gelmediğini gören kız için yine büyük bir psikolojik şiddet.
  
  şiddet sadece fiziksel olmaz, bunu unutmayın.
  
  kadının psikolojisi bozuk ise psikiyatriste gidebilir. bunda utanılacak bir şey yok. nasıl ki mide sorunu yaşayan birisi gastroenterolojiye giderse, sinirsel bir sorun yaşayan da psikiyatriye gider, gitmelidir. bunu, “kadının psikolojisi bozuk olabilir” diye normalleştiremezsiniz.
  
  çocuk şımarıklık yapıp kendini yerlere atıp bir şeyler aldırmak/yaptırmak için gitmemekte direnmiştir diyenler olmuş. ilginçtir ki, bunu diyenler aynı zamanda kadının çocuğu dövdüğünü nasıl bileceğiz demişler. bu nasıl bir çelişkidir? çocuğun davranışını nereden biliyorsunuz?
  
  diyelim ki çocuk hakikaten öyle davrandı. peki bu çocuğun o davranış şeklini edinmesindeki en büyük etmen ve etken ailesi değil midir?
  
  neden bazı çocuklar avm’lerde istedikleri şey alınmadığı zaman morarana kadar ağlar da, bazıları minik hanımefendiler/beyefendiler gibi “anneciğim/babacığım çok pahalı değilse bu oyuncağı alabilir miyiz” diye kibar kibar sorar? çocuk nasıl yetiştirilir ise ona dönüşür.
  
  iki yaşındaki çocuğa ağlaması dursun diye tablet veren aileler var yahu. sonra da, “bu çocuk niye böyle oldu”. çocuk anne babadan çok youtube’daki osuruk yakma videolarını, instagramdaki mercimek beyinli dolandırıcıları, tiktoktaki şaklabanlıkları izlerse, o çocuğun büyüyünce nicola tesla, arthur schopenhauer, louis pasteur, hulusi behçet, mark twain, gazi yaşargil, vs. olmasını bekleme. pikaçuyu izleyip camdan atlayan çocukla aynı sonu paylaşmasın yeter.
  
  kısacası, spekülatif bir varsayım da olsa, velev ki çocuk şımarıkça davrandı, bunun müsebbibi ailesidir. zihinsel bir engeli olmayan hiçbir çocuk şımarık olarak ya da efendilik küpü olarak doğmaz.
  
  yine diyelim ki şımarıklık yaptı, “çocukla çocuk olmamak” deyişini hatırlamak lazım. çocuk büyütmek sabır işidir. sabrınız mı tükendi? bunun çözümü şiddet (fiziksel ve/veya psikolojik) değil. gidin bir psikiyatrist ile görüşün, hafif bir müsekkin verir. bu sayede siz sinir krizleri geçirmezsiniz, çocuğunuz sizi bir öcü olarak görmez ve büyüdüğünde bir sürü şiddet anısı olmaz, yıllar sonra da sizden nefret eden değil, sizi seven bir evladınız olur.
  
  akademisyen (ve avukat) olarak asli alanım andragoji olmakla birlikte, andragoji ve pedagoji arasındaki benzerlik ve farklılıkları ele alan makaleler ve sunumlar yaptım. konu hakkında biraz bilgim var sayılır. bu arada ilgilenen olursa, “ emile ya da çocuk eğitimi üzerine” adlı,
  jean-jacques rousseau tarafından yazılan kitabı okumalarını da tavsiye ederim.
• sosyal medyanın yıkıcı özelliği.
  
  yargı dağıtan sosyal medyacı cahiller yüzünden, her ailede yaşanmış basit bir çatışma artık o aileye hayatı zehir edecek bir travmaya dönüşmüş.
  
  bu linç, evinize girip özelinize müdahale edilmesinden farksız.
  
  sevgi bağları yeniden kurulması için, aile bir süre izole edilmeli, izinsiz kayıt yaparak rencide edenlere tazminat davası açılmalı ve video yok edilmeli.
  
  umarım gönüllü avukat vardır.
• ben burada olayı çözmeye çalışmaktan ziyade,
  kendi hıncını başka birinden çıkartan, olayı çözmeye çalışmak yerine üzerine benzin döküp yükselten, çocuğun yanında annesine küfreden bir "yetişkin" görüyorum.
  iyi niyetli olmak böyle bir şey değil.
  çocuğum yok, çocuklar da kırmızı çizgim aynı hayvanlar gibi.
  ancak o çocuğa gerçekten alıp sen bakmayacaksan, yanında götürmeyeceksen, o anneyi orada daha da fazla alevlendirmeyeceksin.
  çünkü anneyi alevlendirip alevlendirip sonra o çocuğu anneyle eve yollayacaksın, alevlendirdiğin o annenin daha fazla hıncını çocuktan çıkartma ihtimalin olduğunu da tahmin etmen gerek. iyilik yapmadın yani.
  
  iyi bir insan orada anneyi yatıştırmaya çalışır,
  ama egolu, her şeyin en iyisini ben bilirim, aha bu da telefon kameram şimdi seni linç ettirip ne kadar da ilgili, yoldan geçen çocuğun bile hakkını arayan mükemmel bir insan olduğumu cümle aleme gösteririm insanı olunca anca bu kadar oluyor.
  zaten araları bozuk bir anne ve çocuğun arasını iyice açtın, sonra da onları öyle eve gönderdin. arada da küfürle kıyametle neye olduğu belli olmayan hıncını yoldan geçen bir insandan çıkartıp eve pamuk gibi gittin.
  aferin. kendinle gurur duy.
  
  sen bağırdın diye anne kendine çeki düzen verdi, çocuk da gece yatarken sana dua etti zaten. salak.
• bir annenin "alın siz bakın o zaman" diyerek çocuğunu, kendisini yargılayan bir grup ne idüğü belirsiz kadına bırakıp gitmesi bir çeşit protesto olsa gerek ama çocuk açısından çok yaralayıcı. bir öfke anı belki ama o kızın bütün hayatını etkileceyek bir an. "sizi ilgilendirmez" diyip çocuğunu alıp gitse bu kadar üzülmezdim. çevredeki kadınlar da maşallah çocuğun yaşadığı travma 1'se 10'a katlamışlar resmen. video'yu çekip gerekli mecralara sunmayı denemek yerine internete salan abla sen de en az o anne kadar ruh hastasısın.
  hollanda'da şahit olduğum bir olay var detay vermek istemiyorum ama işleyiş şu şekilde. ebeveyn şikayet edilir, sebep yalnızca evin hijyen koşulları da olabilir farketmez. hemen denetmenler pedagog eşliğinde eve gelir, herkesi detaylı bir şekilde dinlerler ve ailenin yakasına yapışırlar. aileden beklenen her neyse bunun için bir süre tanınır. 2-3 hafta gibi. çocuğunun yetiştirme yurduna alınmasını istemeyen aile mücadele eder. başarısız olurlarsa devlet çocuğu koruma altına alır. bu ablalar biliyor ki çocuğun arkasında devlet yok. o yüzden kendilerince adalet sağlamak istemişler ama ellerine yüzlerine bulaştırmışlar. sayelerinde çocuğun hayatı boyunca karşısına çıkacak nur topu gibi travmatik bir video var.
• bu insanları özellikle çocuğu izinsiz video kaydına çekip sosyal medyaya atmak asıl suç.
  çocuk bu. kuzenim evde 50- 60 tane olan küçük hotwheels arabalardan atmak istediği için her sokağa çıktığımızda anırırdı. kendini yerlere atar, çığlık değil bildiğin nefesi kesilene kadar böğürmeler. tepinmeler.
  yengem de bağırırdı ve itip kakardı mecburen.
  benim anladığım bu devirde çocukla sokağa falan çıkılmaz. normalde 10 dk sonra unutacakları, muhtemelen rutinleri olan bir ana kız kavgası artık asla silinmeyecek bir anıya dönüştü. korkunç ya asıl devlet bu herkesi kameraya çekenlere çok ağır yaptırımlar getirmeli. telefon alabilmişsin tebrik ederim, şimdi cebine sok.
• açıkçası anne olmadan önce ben de diğer insanların tutumunu çok yargılardım.
  ama o yaşanılan anın öncesi kesinlikle vardır. yapöış ya da hapmamış diyemeyeceğim ama o anlık kesitle anneyi yargılamamak gerekiyor.
  kızıma 10 dakika dil döküyorum. net ifadelerle söylüyorum. daha önce yaşanmış yapmaması gereken şey için uyarıyorum. sabrımın azaldığını da söylüyorum. bana mısın demiyor. ne zaman ses tonum artıp artık sabrım kalmadığında bırakıyor o işi. dışardan o anı görseler tam böyle bir videoluk durum. ama önceki 10 dakikayı görmüyorlar.
  fiziksel şiddeti asla kabul etmem ama sinirlenen bir anne varsa pür haksızdır da diyemiyorum yaşadıklarımdan. iki taraflı görmek gerekiyor.
• some gen z problems
• siz hayatinizda zorba anne gormediginiz icin tabi olaya ilik ilik bakiyor olabilirsiniz, yok anneyle kiza kotuluk etmisler, yok herkes anlik sinirlenebiliyormus, cocuklar zormus falan. o kadin hayatini cocugu zorbalayarak, kum torbasi gibi cigneyerek geciriyor. cocuk pismis, karsilik veremiyor gormuyor musunuz? kadin cocuga saldiriyor, asagiliyor, dovuyor sonrada tepki gorunce bak gordun mu diyor?? bak gordun mu ben delirdim senin yuzunden, bak gordun mu basima bunlar geldi senin yuzunden. ortada cani istedikce suclanip, itip kakilan, istismar edilen bir cocuk var. devletin bu cocugu o evden kurtarmasi gerekiyor.